يکشنبه ۳۰ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ دیوان مسعود شاعر منصور دادمند
|
|
|
|
چرا ناله شدم
آهی به جان ساخته شدم
آتش به جان مانده شدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی کن جاو دانه
به مهر پر به پیمانه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کی شود این تن غمباره
گیسوی سحر ناز کند
زلف شب دیده پنهان کند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لب های خشکیده ام
میکنه التماس
قطره ای آب دهی به آن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ترا دیدم در آسمون کبود
می پریدی بی قفس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پنجره ای بر قلبم میگشاید
تا چشم بر راهی دوزم که برزندان تنم گل روید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر گ خشکی بر شانه باد
تا شود یک شاپرک بریده بال
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این صدای هل من ناصر چراست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوخته ام اما من به یک شاپرک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بشکن شیشه عمر این دیوانه را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای که بی تو من میمیرم
تک و تنها میشینم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر میخوای یه روز فراموشم نشی
آسمونت آسمونه من باشه
بچینیم با هم ستاره ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چرا رفت انهمه غرور و سرور
به یک ِلذت بی فروغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من که باده پرستم چرا آتش میزنم خمخاته زا
جرا ویران میکنم کاشانه را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ا ی نازنینم
ای همه وجود و خاطره هام
پاک کن انهمه اشک و غصه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می نشیند یک برگ خشک بر شانه من
تا بگوید چرا افتاده ز درخت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنجیشکک اشی مشی
زیر اشک من مشین
اشک من بارون غمه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش میشد تشنه به لب غرقه به خون چون زاده زهراس بمیرم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پریا بین اشک من می ریزه دونه دونه بر گونه ام
میاد اشگهام از دل غصه هام
مباره به بارون بر سینه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو همه خاطره هامی گل من
تو همه عشق و صفایی بر من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می و میخانه جانم کجاست
ساقی جانم کجاست
جام هزار عقرب جانم کجاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ی مادر
ای که عشق زتو بیدار شده
هستی جان به جان شده
عشق خدا نهان و عیان به تمام شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به خزان به برگ خشک
میخزم به فروغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یک برگ خشکم
ای سرنوشت
چرا می نهی پا بر تنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهار آمد
ساقی جانم
می ناب به ارمغان آورد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می دود بر نگاهم ریزش غمها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو به جان نمی شوم
این دل و جان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانه ای میسازم به جود و مهرو بخشش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سکوت غمناک پاییز
می پیچد صدای خش خش برگ های خشک و لرزان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگر خورشیدم
چرا افتاده خاموش در پی نورم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بارون بارونه
اشک هات دونه دونه
ترانه غم بر قلب من میخونه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلی ساخته ام از رنج و درد
که میخرد فریاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می شوم یک شعله دلسوز
در عشقی پر درد و جانسوز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من یک گل بی پروانه ام
که بر سنگ درد و بلا روییده ام روییده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خانه ای ساخته ام از خون دل
تا با اشک خدا پاره کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنجا که ذره ها میشدند خورشید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر نور ستاره خیس چشمات
نشسته یک معصوم کوچک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی بسوز درآتـش عشق
گفتم چگونه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر شعر هایم می دود بوی رفتن ز شوره زار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به اشکهایی که می رقصند بر گونه های یک پیر زن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زینب زینب زینب(س)
آل جود و سخا زینب(س)
مهر و شفا زینب(س)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالها دل طلب عشق خدا از بت خدا میکرد
از خالق کون و مکان طلب بوسیدن بت خدا میکرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می آید بهار با خنده شکوفه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کبوتر سبز و قشنگ انابی بود
ارزن و دون و آبی داشت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عروسک کو چولو
بیا بشین رو پای من
موهاتو شونه کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهر عشق تو
جان به قربانی هزاران داده ام
قصه های ناب و زیبا به قربانی جان داده ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به نسیمی میدوم در میان کوچه ها
تا ناله ام بماند کنار خانه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به ناله یک مور بینوا لرزیدم
از آرزویم ترسیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفتم به مدرسه عشق خدا
گیرم درس از خلقت زیبا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش شام آخر جام زهر دوستان نبود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به باغبان ازل گفتم
اشک گل تنها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای باد صبا مکن خانه به خرابات
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر روز مرغان سحر میکنند فریاد
ای گم کرده ز راه بر خیز به قیام و ثنا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بر نسیم آرامش می نشیند نقشهای زیبا از زیبا
با خنده مهر و وفا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رسیدم به جایی
عشق شد مسکین بینوا
گریان از بودن بر قلب من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می نهم یک ستاره
به آسمون آرزوهام
می کشم با اشکم خاطره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می دود دود سیاه
بر آسمان شهر پر هیا هو
میشود سراب ابر گریان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در باد به دشت چمن
می شوم همبستر با سبزه ها
میبوسم روی خدا
گیسوان سبزه ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قاصدک در بادم
پر پر به عشق جانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می نگرم بر دلم
بر دل بیچاره ام
بر دل بی ناظرم
بر اشک و ناله
بر غمم
بر سوختن بال پروانه ام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می دود آرزو لانه به لانه
تا نهد بارش به خانه
می زند دل را به تقلا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق است مرا در زد
بودن بر دل معبود
بر جان دلم مهر زد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به تنم می سوزد آرزو
از تب سرد
از تب سرد قلبهای مرده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل های زمین
شیطون زمین می کند سنگ فرش
نقطه نقطه به ننگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق نقطه چین است نقطه چین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پینه دوزم پینه دوز
میدوزم اشک غروب
به دل تنهای شب
می چشم درد دلش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواستم خدا شوم
بخشش مهرو بقا شوم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با من رازی بود
به اشکی به سکوت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خدایم بت است و بت
کی شود بشکنم این بت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می نگرم از پشت تنگ بلور
ماهی کو چولو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ندانستم چرا شاپرک
بر شانه ام گریه میکند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می خواند ماه آواز به ترانه
با رقاص نورش شبانه
رود خروشان است خروشان
|
|
|
|
|
| مجموع ۲۳۰ پست فعال در ۳ صفحه |
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
نرگس زند (آرامش)
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ودرودمجدد برشما استاد عزیز
سید هادی محمدی
وحید سلیمی بنی
بهروز دارابی 
